“Een koude en natte nacht met veel ambiance. Zeker de moeite waard.” dat is in het kort wat we deze morgen hoorden aan het stadhuis.
Enkele sfeerbeelden.
Om half negen -het was nog wat donker- stonden honderden mensen aan te schuiven voor de felbegeerde tribunetickets. (foto’s 1, 2, 3)
Pierre Annerel, zijn vrouw Linda en zijn zoon Sidney zijn als eerste binnen. Na hen volgt een lange sliert echte Dendermondenaren. Voor hen is 24 uur koude en regen een kleine moeite om ‘ons Peirt’ te kunnen zien dansen op de Grote Markt.(foto’s 4, 5, 6, 7)
Terwijl de eersten binnen al een ticket hebben bemachtigd, gaat het aanschuiven buiten gewoon verder. Ook gemeenteraadsleden staan in de rij voor een ticket. (foto’s 8, 9, 10, 11, 12)
Eén reactie
Wel, ik stond er ook om halfnegen en voor een blinde gast (met witte stok) was dat niet simpel. Mijn vriendin en dochterke konden het geduld niet opbrengen, ik des te meer. Ge leert zelfs mensen kennen en er ontstaan spontane discussies en grapjes die we dan uitvonden. De blikjes drank, vodkaflessen en doorweekte dekens noopten ons tot mening grapje “zouden die nog te drinken zijn jongens” of “de harde kern heeft hier gelogeerd, daklozen zijn er overal lol”. Goed lachen, een plensbui en een meterke of drie vooruit.
Ik heb niet de kaarten die ik wilde maar als je je verwachtingen niet te hoog acht heb je toch schoon plaatsen.
jammer dat de zwarte markt nog bestaat en dat moet ons peirt allemaal maar goed vinden?
Allez, het zal weer ferm ambiance zijn.